|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1)
|
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالی که نفس‌زنان به پیش می‌رفتند، (1) |
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2)
|
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهای بیابان)، (2) |
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3)
|
و سوگند به هجوم آوران سپیده دم (3) |
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4)
|
که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (4) |
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5)
|
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند، (5) |
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6)
|
که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است؛ (6) |
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7)
|
و او خود (نیز) بر این معنی گواه است! (7) |
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8)
|
و او علاقه شدید به مال دارد! (8) |
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9)
|
آیا نمی‌داند در آن روز که تمام کسانی که در قبرها هستند برانگیخته می‌شوند، (9) |
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10)
|
و آنچه در درون سینه‌هاست آشکار می‌گردد، (10) |
