بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
طه (1)
|
طه (1) |
مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (2)
|
ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به زحمت بیفکنی! (2) |
إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ يَخْشَىٰ (3)
|
آن را فقط برای یادآوری کسانی که (از خدا) میترسند نازل ساختیم. (3) |
تَنْزِيلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى (4)
|
(این قرآن) از سوی کسی نازل شده که زمین و آسمانهای بلند را آفریده است. (4) |
الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ (5)
|
همان بخشندهای که بر عرش مسلّط است. (5) |
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ (6)
|
از آن اوست آنچه در آسمانها، و آنچه در زمین، و آنچه میان آن دو، و آنچه در زیر خاک (پنهان) است! (6) |
وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (7)
|
اگر سخن آشکارا بگویی (یا مخفی کنی)، او اسرار -و حتی پنهانتر از آن- را نیز میداند! (7) |
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ (8)
|
او خداوندی است که معبودی جز او نیست؛ و نامهای نیکوتر از آن اوست! (8) |
وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (9)
|
و آیا خبر موسی به تو رسیده است؟ (9) |
إِذْ رَأَىٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى (10)
|
هنگامی که (از دور) آتشی مشاهده کرد، و به خانواده خود گفت: «(اندکی) درنگ کنید که من آتشی دیدم! شاید شعلهای از آن برای شما بیاورم؛ یا بوسیله این آتش راه را پیدا کنم!» (10) |