الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11)
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‌اند، (11)
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12)
و پیوسته سؤال می‌کنند: «روز جزا چه موقع است؟!» (12)
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (13)
(آری) همان روزی است که آنها را بر آتش می‌سوزانند! (13)
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (14)
(و گفته می‌شود:) بچشید عذاب خود را، این همان چیزی است که برای آن شتاب داشتید! (14)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (15)
به یقین، پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه‌ها قرار دارند، (15)
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (16)
و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت می‌دارند، زیرا پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند! (16)
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17)
آنها کمی از شب را می‌خوابیدند، (17)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18)
و در سحرگاهان استغفار می‌کردند، (18)
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (19)
و در اموال آنها حقّی برای سائل و محروم بود! (19)
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (20)
و در زمین آیاتی برای جویندگان یقین است، (20)