قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (31)
|
بگو: «انتظار بکشید که من هم با (شما انتظار میکشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودی شما را با عذاب الهی)!» (31) |
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (32)
|
آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور میدهد، یا قومی طغیانگرند؟ (32) |
أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ (33)
|
یا میگویند: «قرآن را به خدا افترا بسته»، ولی آنان ایمان ندارند. (33) |
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ (34)
|
اگر راست میگویند سخنی همانند آن بیاورند! (34) |
أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (35)
|
یا آنها بی هیچ آفریده شدهاند، یا خود خالق خویشند؟! (35) |
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ (36)
|
آیا آنها آسمانها و زمین را آفریدهاند؟! بلکه آنها جویای یقین نیستند! (36) |
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (37)
|
آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! (37) |
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (38)
|
آیا نردبانی دارند (که به آسمان بالا میروند) و بوسیله آن اسرار وحی را میشنوند؟! کسی که از آنها این ادّعا را دارد دلیل روشنی بیاورد! (38) |
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ (39)
|
آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا مینامید)؟! (39) |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ (40)
|
آیا تو از آنها پاداشی میطلبی که در زیر بار گران آن قرار دارند؟! (40) |