يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا (11)
|
تا بارانهای پربرکت آسمان را پی در پی بر شما فرستد، (11) |
وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا (12)
|
و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهای سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد! (12) |
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا (13)
|
چرا شما برای خدا عظمت قائل نیستید؟! (13) |
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا (14)
|
در حالی که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به انسان کامل رسیدید)! (14) |
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (15)
|
آیا نمیدانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بالای دیگری آفریده است، (15) |
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا (16)
|
و ماه را در میان آسمانها مایه روشنایی، و خورشید را چراغ فروزانی قرار داده است؟! (16) |
وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا (17)
|
و خداوند شما را همچون گیاهی از زمین رویانید، (17) |
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا (18)
|
سپس شما را به همان زمین بازمیگرداند، و بار دیگر شما را خارج میسازد! (18) |
وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا (19)
|
و خداوند زمین را برای شما فرش گستردهای قرار داد... (19) |
لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا (20)
|
تا از راههای وسیع و درههای آن بگذرید (و به هر جا میخواهید بروید)!» (20) |