كِرَامًا كَاتِبِينَ (11)
|
والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، (11) |
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)
|
که میدانند شما چه میکنید! (12) |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13)
|
به یقین نیکان در نعمتی فراوانند. (13) |
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14)
|
و بدکاران در دوزخند، (14) |
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15)
|
روز جزا وارد آن میشوند و میسوزند، (15) |
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16)
|
و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! (16) |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17)
|
تو چه میدانی روز جزا چیست؟! (17) |
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18)
|
باز چه میدانی روز جزا چیست؟! (18) |
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19)
|
روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19) |