كِرَامًا كَاتِبِينَ (11)
والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، (11)
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)
که می‌دانند شما چه می‌کنید! (12)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13)
به یقین نیکان در نعمتی فراوانند. (13)
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14)
و بدکاران در دوزخند، (14)
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15)
روز جزا وارد آن می‌شوند و می‌سوزند، (15)
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16)
و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! (16)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17)
تو چه می‌دانی روز جزا چیست؟! (17)
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18)
باز چه می‌دانی روز جزا چیست؟! (18)
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ (19)
روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19)