بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ (1)
سوگند به آسمان که دارای برجهای بسیار است، (1)
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ (2)
و سوگند به آن روز موعود، (2)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ (3)
و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! [«شاهد»: پیامبر و گواهان اعمال، و «مشهود»: اعمال امّت است‌] (3)
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (4)
مرگ بر شکنجه‌گران صاحب گودال (آتش)، (4)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (5)
آتشی عظیم و شعله‌ور! (5)
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ (6)
هنگامی که در کنار آن نشسته بودند، (6)
وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (7)
و آنچه را با مؤمنان انجام می‌دادند (با خونسردی و قساوت) تماشا می‌کردند! (7)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (8)
آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند؛ (8)
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (9)
همان کسی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است! (9)
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (10)
کسانی که مردان و زنان باایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، برای آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است! (10)