بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
|
سوگند به آسمان و کوبنده شب! (1) |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
|
و تو نمیدانی کوبنده شب چیست! (2) |
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
|
همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیهاست! (3) |
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
|
(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و محافظی دارد! (4) |
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
|
انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است! (5) |
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6)
|
از یک آب جهنده آفریده شده است، (6) |
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
|
آبی که از میان پشت و سینهها خارج میشود! (7) |
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
|
مسلّماً او [= خدائی که انسان را از چنین چیز پستی آفرید] میتواند او را بازگرداند! (8) |
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
|
در آن روز که اسرار نهان (انسان) آشکار میشود، (9) |
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
|
و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست! (10) |