|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
وَالضُّحَىٰ (1)
|
قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)، (1) |
وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2)
|
و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد، (2) |
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3)
|
که خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3) |
وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4)
|
و مسلّماً آخرت برای تو از دنیا بهتر است! (4) |
وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5)
|
و بزودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوی! (5) |
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6)
|
آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟! (6) |
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7)
|
و تو را گمشده یافت و هدایت کرد، (7) |
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8)
|
و تو را فقیر یافت و بی‌نیاز نمود، (8) |
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9)
|
حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن، (9) |
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10)
|
و سؤال‌کننده را از خود مران، (10) |
