بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ (1)
ما آن [= قرآن‌] را در شب قدر نازل کردیم! (1)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ (2)
و تو چه می‌دانی شب قدر چیست؟! (2)
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (3)
شب قدر بهتر از هزار ماه است! (3)
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ (4)
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کاری نازل می‌شوند. (4)
سَلَامٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ (5)
شبی است سرشار از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع سپیده! (5)