|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1)
|
هنگامی که زمین شدیداً به لرزه درآید، (1) |
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2)
|
و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد! (2) |
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا (3)
|
و انسان می‌گوید: «زمین را چه می‌شود (که این گونه می‌لرزد)؟!» (3) |
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4)
|
در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو می‌کند؛ (4) |
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5)
|
چرا که پروردگارت به او وحی کرده است! (5) |
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6)
|
در آن روز مردم بصورت گروه‌های پراکنده (از قبرها) خارج می‌شوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6) |
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7)
|
پس هر کس هموزن ذرّه‌ای کار خیر انجام دهد آن را می‌بیند! (7) |
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
|
و هر کس هموزن ذرّه‌ای کار بد کرده آن را می‌بیند! (8) |
