هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11)
کسی که بسیار عیبجوست و به سخن چینی آمد و شد می‌کند، (11)
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است؛ (12)
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13)
علاوه بر اینها کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است! (13)
أَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14)
مبادا بخاطر اینکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)! (14)
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15)
هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‌شود می‌گوید: «اینها افسانه‌های خرافی پیشینیان است!» (15)
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16)
(ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ می‌نهیم! (16)
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ (17)
ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوه‌های باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. (17)
وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18)
و هیچ از آن استثنا نکنند؛ (18)
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ (19)
امّا عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، (19)
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ (20)
و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد! (20)