لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
|
سایه‌ای که نه آرامبخش است و نه از شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند! (31) |
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
|
شراره‌هایی از خود پرتاب می‌کند مانند یک کاخ! (32) |
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
|
گویی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زردرنگی هستند (که به هر سو پراکنده می‌شوند)! (33) |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
|
وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (34) |
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
|
امروز روزی است که سخن نمی‌گویند (و قادر بر دفاع از خویشتن نیستند)، (35) |
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
|
و به آنها اجازه داده نمی‌شود که عذرخواهی کنند! (36) |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
|
وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (37) |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
|
(و به آنها گفته می‌شود:) امروز همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده‌ایم! (38) |
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
|
اگر چاره‌ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید! (39) |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
|
وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان! (40) |
