|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
|
در آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود، (1) |
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ (2)
|
و در آن هنگام که ستارگان بی‌فروغ شوند، (2) |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
|
و در آن هنگام که کوه‌ها به حرکت درآیند، (3) |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
|
و در آن هنگام که باارزش‌ترین اموال به دست فراموشی سپرده شود، (4) |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
|
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (5) |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
|
و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، (6) |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
|
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد، (7) |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
|
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (8) |
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (9)
|
به کدامین گناه کشته شدند؟! (9) |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
|
و در آن هنگام که نامه‌های اعمال گشوده شود، (10) |
