بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ (1)
|
آن زمان که آسمان [= کرات آسمانی] از هم شکافته شود، (1) |
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ (2)
|
و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ریزند، (2) |
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3)
|
و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود، (3) |
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4)
|
و آن زمان که قبرها زیر و رو گردد (و مردگان خارج شوند)، (4) |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5)
|
(در آن زمان) هر کس میداند آنچه را از پیش فرستاده و آنچه را برای بعد گذاشته است. (5) |
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6)
|
ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! (6) |
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7)
|
همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظّم ساخت، (7) |
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ (8)
|
و در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود. (8) |
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9)
|
(آری) آن گونه که شما میپندارید نیست؛ بلکه شما روز جزا را منکرید! (9) |
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10)
|
و بیشک نگاهبانانی بر شما گمارده شده... (10) |