مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ (11)
قلب (پاک او) در آنچه دید هرگز دروغ نگفت. (11)
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ (12)
آیا با او درباره آنچه (با چشم خود) دیده مجادله می‌کنید؟! (12)
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ (13)
و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد، (13)
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ (14)
نزد «سدرة المنتهی»، (14)
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ (15)
که «جنت المأوی» در آنجاست! (15)
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ (16)
در آن هنگام که چیزی [= نور خیره‌کننده‌ای‌] سدرة المنتهی را پوشانده بود، (16)
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ (17)
چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان نکرد (آنچه دید واقعیّت بود)! (17)
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ (18)
او پاره‌ای از آیات و نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دید! (18)
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ (19)
به من خبر دهید آیا بتهای «لات» و «عزّی»... (19)
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ (20)
و «منات» که سوّمین آنهاست (دختران خدا هستند)؟! (20)