وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (41)
|
و گفته شاعری نیست، امّا کمتر ایمان میآورید! (41) |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (42)
|
و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکّر میشوید! (42) |
تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (43)
|
کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! (43) |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44)
|
اگر او سخنی دروغ بر ما میبست، (44) |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45)
|
ما او را با قدرت میگرفتیم، (45) |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46)
|
سپس رگ قلبش را قطع میکردیم، (46) |
فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47)
|
و هیچ کس از شما نمیتوانست از (مجازات) او مانع شود! (47) |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (48)
|
و آن مسلّماً تذکری برای پرهیزگاران است! (48) |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ (49)
|
و ما میدانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب میکنید! (49) |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50)
|
و آن مایه حسرت کافران است! (50) |