وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)، (21)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
مگر نمازگزاران، (22)
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند، (23)
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)
و آنها که در اموالشان حق معلومی است... (24)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
برای تقاضاکننده و محروم، (25)
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
و آنها که به روز جزا ایمان دارند، (26)
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)
و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند، (27)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست، (28)
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند، (29)
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! (30)