وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
|
و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران میشود (و بخل میورزد)، (21) |
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
|
مگر نمازگزاران، (22) |
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
|
آنها که نمازها را پیوسته بجا میآورند، (23) |
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)
|
و آنها که در اموالشان حق معلومی است... (24) |
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
|
برای تقاضاکننده و محروم، (25) |
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
|
و آنها که به روز جزا ایمان دارند، (26) |
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)
|
و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند، (27) |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
|
چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست، (28) |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
|
و آنها که دامان خویش را (از بیعفّتی) حفظ میکنند، (29) |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
|
جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهرهگیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! (30) |