ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11)
مرا با کسی که او را خود به تنهایی آفریده‌ام واگذار! (11)
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا (12)
همان کسی که برای او مال گسترده‌ای قرار دادم، (12)
وَبَنِينَ شُهُودًا (13)
و فرزندانی که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند، (13)
وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا (14)
و وسایل زندگی را از هر نظر برای وی فراهم ساختم! (14)
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15)
باز هم طمع دارد که بر او بیفزایم! (15)
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16)
هرگز چنین نخواهد شد؛ چرا که او نسبت به آیات ما دشمنی می‌ورزد! (16)
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17)
و بزودی او را مجبور می‌کنم که از قلّه زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‌افکنم)! (17)
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18)
او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت! (18)
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19)
مرگ بر او باد! چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد! (19)
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20)
باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شیطانی خود را) آماده نمود! (20)