وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
|
و روز را وسیلهای برای زندگی و معاش! (11) |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
|
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (12) |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
|
و چراغی روشن و حرارتبخش آفریدیم! (13) |
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
|
و از ابرهای بارانزا آبی فراوان نازل کردیم، (14) |
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
|
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15) |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
|
و باغهایی پردرخت! (16) |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
|
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! (17) |
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
|
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما فوج فوج (به محشر) میآیید! (18) |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
|
و آسمان گشوده میشود و بصورت درهای متعددی درمیآید! (19) |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
|
و کوهها به حرکت درمیآید و بصورت سرابی میشود! (20) |