وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
و روز را وسیله‌ای برای زندگی و معاش! (11)
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (12)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
و چراغی روشن و حرارت‌بخش آفریدیم! (13)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
و از ابرهای باران‌زا آبی فراوان نازل کردیم، (14)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
و باغهایی پردرخت! (16)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! (17)
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
روزی که در «صور» دمیده می‌شود و شما فوج فوج (به محشر) می‌آیید! (18)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
و آسمان گشوده می‌شود و بصورت درهای متعددی درمی‌آید! (19)
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
و کوه‌ها به حرکت درمی‌آید و بصورت سرابی می‌شود! (20)