بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ (1)
|
سوگند به ستاره هنگامی که افول میکند، (1) |
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ (2)
|
که هرگز دوست شما [= محمّد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است، (2) |
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (3)
|
و هرگز از روی هوای نفس سخن نمیگوید! (3) |
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ (4)
|
آنچه میگوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست! (4) |
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ (5)
|
آن کس که قدرت عظیمی دارد [= جبرئیل امین] او را تعلیم داده است؛ (5) |
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ (6)
|
همان کس که توانایی فوق العاده دارد؛ او سلطه یافت... (6) |
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ (7)
|
در حالی که در اُفق اعلی قرار داشت! (7) |
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ (8)
|
سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد... (8) |
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ (9)
|
تا آنکه فاصله او (با پیامبر) به اندازه فاصله دو کمان یا کمتر بود؛ (9) |
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ (10)
|
در اینجا خداوند آنچه را وحی کردنی بود به بندهاش وحی نمود. (10) |