سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31)
|
بزودی به حساب شما می‌پردازیم ای دو گروه انس و جنّ! (31) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32)
|
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! (32) |
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33)
|
ای گروه جنّ و انس! اگر می‌توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمی‌توانید، مگر با نیرویی (فوق العاده)! (33) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34)
|
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! (34) |
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ (35)
|
شعله‌هایی از آتش بی‌دود، و دودهایی متراکم بر شما فرستاده می‌شود؛ و نمی‌توانید از کسی یاری بطلبید! (35) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36)
|
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! (36) |
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37)
|
در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکی رخ می‌دهد که تاب تحمل آن را نخواهید داشت)! (37) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38)
|
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! (38) |
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ (39)
|
در آن روز هیچ کس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمی‌شود (و همه چیز روشن است)! (39) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40)
|
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار می‌کنید؟! (40) |
