|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
|
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟! (1) |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
|
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)! (2) |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
|
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند! (3) |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
|
چنین نیست که آنها فکر می‌کنند، و بزودی می‌فهمند! (4) |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
|
باز هم چنین نیست که آنها می‌پندارند، و بزودی می‌فهمند (که قیامت حق است)! (5) |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
|
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (6) |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
|
و کوه‌ها را میخهای زمین؟! (7) |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
|
و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (8) |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
|
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، (9) |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
|
و شب را پوششی (برای شما)، (10) |
