أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11)
آنها مقرّبانند! (11)
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12)
در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)! (12)
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (13)
گروه زیادی (از آنها) از امّتهای نخستینند، (13)
وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ (14)
و اندکی از امّت آخرین! (14)
عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (15)
آنها [= مقرّبان‌] بر تختهایی که صف‌کشیده و به هم پیوسته است قراردارند، (15)
مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16)
در حالی که بر آن تکیه زده و رو به روی یکدیگرند! (16)
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ (17)
نوجوانانی جاودان (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند، (17)
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (18)
با قدحها و کوزه‌ها و جامهایی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)! (18)
لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ (19)
امّا شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند! (19)
وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20)
و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند، (20)