وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211)
|
و برای آنها سزاوار نیست؛ و قدرت ندارند! (211) |
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212)
|
آنها از استراق سمع (و شنیدن اخبار آسمانها) برکنارند! (212) |
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213)
|
(ای پیامبر!) هیچ معبودی را با خداوند مخوان، که از معذّبین خواهی بود! (213) |
وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214)
|
و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن! (214) |
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215)
|
و بال و پر خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی میکنند بگستر! (215) |
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (216)
|
اگر تو را نافرمانی کنند بگو: «من از آنچه شما انجام میدهید بیزارم!» (216) |
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217)
|
و بر خداوند عزیز و رحیم توکّل کن! (217) |
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218)
|
همان کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) برمیخیزی میبیند؛ (218) |
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219)
|
و (نیز) حرکت تو را در میان سجدهکنندگان! (219) |
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220)
|
اوست خدای شنوا و دانا. (220) |