|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ |
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر |
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1)
|
هنگامی که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود، (1) |
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2)
|
هیچ کس نمی‌تواند آن را انکار کند! (2) |
خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (3)
|
(این واقعه) گروهی را پایین می‌آورد و گروهی را بالا می‌برد! (3) |
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4)
|
در آن هنگام که زمین بشدّت به لرزه درمی‌آید، (4) |
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5)
|
و کوه‌ها در هم کوبیده می‌شود، (5) |
فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا (6)
|
و بصورت غبار پراکنده درمی‌آید، (6) |
وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7)
|
و شما سه گروه خواهید بود! (7) |
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8)
|
(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند)؛ چه سعادتمندان و خجستگانی! (8) |
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9)
|
گروه دیگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانی! (9) |
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10)
|
و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند، (10) |
